寓意“吉祥”的古诗词有1蓬头稚子学垂纶,侧坐莓苔草映身路人借问遥招手,怕得鱼惊不应人2 儿童急走追黄蝶,飞入菜花无处寻3 牧童骑黄牛,歌声振林樾意欲捕鸣蝉,忽然闭口立4 草铺横野六七里,笛弄晚风三四声 归来饱饭黄昏后,不脱蓑衣卧月明5 问渠哪得清如许,为有。
长风破浪会有时,直挂云帆济沧海李白 臣心一片磁针石,不指南方不肯休文天祥 沉舟侧畔千帆过,病树前头万木春刘禹锡 尺有所短,寸有所长屈原 出师未捷身先死,长使英雄泪沾襟杜甫 春蚕到死丝方尽,蜡炬成灰泪始干李商隐 春风得意马蹄疾,一日看尽长安花孟郊 春色满园关不住,一枝。
1江南 汉乐府 江南可采莲,莲叶何田田鱼戏莲叶间鱼戏莲叶东,鱼戏莲叶西鱼戏莲叶南,鱼戏莲叶北2敕chì勒lè歌 北朝民歌 敕勒川,阴山下,天似穹qióng庐,笼盖四野天苍苍,野茫茫,风吹草低见牛羊3咏鹅 唐骆宾王 鹅 ,鹅,鹅,曲项向天歌白毛浮绿水,红掌拨。
一春风得意马蹄疾,一日看尽长安花唐·孟郊登科后译文迎着浩荡春风得意地纵马奔驰,就好像一天就可以看完长安似锦的繁华二大鹏一日同风起,扶摇直上九万里唐·李白上李邕译文大鹏总有一天会和风飞起,凭借风力直上九霄云外三天生我材必有用,千金散尽还复来。
吉祥寓意的唐宋诗词 登历下古城员外孙新亭年代 唐 作者 李邕 吾宗固神秀,体物写谋长形制开古迹,曾冰延乐方太山雄地理,巨壑眇云庄高兴汩烦促,永怀清典常含弘知四大,出入见三光负郭喜粳稻,安时歌吉祥次韵谢心老以缘事至鲁山年代 宋 作者 陈与义 禅师瓶贮几多空。
1相思本是无凭语,莫向花笺费泪行2天长路远魂飞苦,梦魂不到关山难3身无彩凤双飞翼,心有灵犀一点通4梅子金黄杏子肥,麦花雪白菜花稀5愿我如星君如月,夜夜流光相皎洁6深知身在情长在,怅望江头江水声7斜光照墟落,穷巷牛羊归野老念牧童,倚杖候荆扉雉雊麦苗。
1登鹳雀楼 唐 王之涣 白日依山尽,黄河入海流 欲穷千里目,更上一层楼 2题西林壁 宋 苏轼 横看成岭侧成峰,远近高低各不同 不识庐山真面目,只缘身在此山中 3竹枝词 唐 刘禹锡 杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声 东边日出西边雨,道是无晴却有晴 4别董大 唐 高适 千里黄云。